yazıyorum tükenmiyor.
tükenmiyorsun bir türlü.
tükenmeni istemiyorum.
tükenme.
birik içimde,
taş.
taş kalbimden,
yayıl damarlarımla tüm vücuduma...
ulan!
bana neden yalanlar söyledin?
beni neden kandırdın aylarca?
dört yanım sensizlik.
ne tarafa dönsem, yoksun.
bu nasıl gitmek Allah'ın kahrettiği?
bu nasıl terk etmek...
bu nasıl acımasızlık?
benim sevdiğim adam mısın sen?
değilsin.
bu adam, başka adam.
acımasız.
öfkeli.
bana ait olan değil.
bana ait olanı bana geri ver!
benimle çocuklaşan sevgilim...
bensiz yapamayan...
bana bir şey olacak korkusuyla gözüne uyku girmeyen...
geri istiyorum sevdiğimi.
yarimi.
huzurumu.
mutluluğumu...
nasıl uyuyorsun bensiz?
uyku girmiyor gözüme.
ölü gibiyim.
yok olmuş gibi.
yeniden doğmaya mecalim yok...
tut kollarımdan, kaldır artık beni.
hiç kimseye olmadım bu kadar muhtaç!
yalvarmadım hiç kimseye bu kadar...
ALLAH'IM, SEN SABIR VER!

öyle güçsüzüm ki,
öyle yorgun,
öyle beklentisiz...
hiç umudum kalmadı artık benim.
geleceğe dair hiçbir umudum kalmadı.
üçüncü ayımız olacaktı bugün.
olacaktı.
olsaydın, olacaktı.
bundan üç ay sonra kollarında olacaktım.
yine.
bu sefer hiç bırakmayacaktım.
sımsıkı sarılacaktım.
veda sarılışı değil, hoşgeldin sarılışı olacaktı.
"hayatıma hoşgeldin sevgilim" sarılışı olacaktı.
şimdi;
üç ay sonra geleceğim.
sensizliğe geleceğim.
yokluğuna sarılacağım bu kez yüzüne baka baka.
gözlerine baka baka öleceğim.
gözlerinin içine baka baka sarılamayacağım sana.
içim yana yana bakacağım.
eziyet edeceğim kendime.
seni mutlu göreceğim belki,
bir başkasıyla...
kolların benden sonra bir başkasını saracak.
ben bakacağım öyle.
gözlerimi ayırmadan izleyeceğim seni.
sen,
beni,
bırakıp,
gittin.
sen bizi silip geçtin.
karalamadın,
karalasaydın okunurduk belki.
belki kurtulurduk o saçma sapan çizgilerin arasından.
ama sen bizi sildin.
harcadın.
bozuk para gibi...
neden?
suçum neydi?
seni çok sevmek mi?
alışkanlık...
sesini duymuyorum ya,
görmüyorum ya yüzünü.
içim yanıyor.
tükeniyorum içten içe.
bitiyorum.
eriyorum.
ölüyorum.
affedemiyorum bir türlü seni...
sözlerini sindiremiyorum.
oysa, gelsen!
yine bir tarafa iteceğim gururumu.
açacağım kollarımı sana.
"hoşgeldin sevgili" diyeceğim.
"yeniden merhaba"

bir kenara bırak gururunu.
bizi daha fazla yıpratmadan gel.
kalbimde bir yer ayırdım sana,
istediğin zaman dön.
sırt çevirmem sana.
kapılarım açık.
sonuna kadar açık.
ölene kadar açık...
yeter ki gel.
yeter ki gururunu yen gel.
sevgilim,
sensiz yazın ortasında ayazdayım.
bir kış günü içimi öyle ısıttın ki,
sensiz her bahara karşıyım!
gel.
nolur gel.

oysa hiç düşmez dudaklarımdan benim;
"vazgeçtim gözlerinden,
vazgeçtim sözlerinden,
bir ah de yeter...
sessizce, kimsesizce
gönderdim dudaklarımı
öpme, al yeter.
hiç tanımaz tenim ellerini,
bilmez.
yüreğim, bilmez yüreğini..."
vazgeçtim mi?
vazgeçebilecek miyim?
en sevdiğim şarkıya ihanet mi edeceğim?
öyle bir düğümlendin ki,
şurama.
tam şurama düğüm oldun sanki.
ULAN ÖLÜYORUM ALLAHIN CEZASI!
duymuyorsun,
görmüyorsun,
umursamıyorsun.
OYSA HER ŞEYİN DEĞİL MİYDİM BEN SENİN?
UĞRUMA CAN VERMEYE HAZIR DEĞİL MİYDİN?
nasıl yenik düştük biz...
nasıl bittik...
bu hale nasıl geldik biz...
yanıtı olmayan o kadar çok soru var ki.
hepsini bıraktın,
gittin.
beni bi başıma bıraktın.
onca şeyle tek başıma bıraktın gittin beni.
benden gittin.
sevdiğim,
gel geri.

yetemiyorum kendime.
böyle bi başıma.
zor geliyor bana,
yalnız gibiyim sanki.
sen yoksun ya yanımda,
yalnızım.
bazen yetim.
ne zaman dinerse içimin acısı
o zamana kadar yaşayacağım seni.
içime atacağım.
kalbimde tutacağım.
dinene kadar,
bitene kadar.
uyku girmeyecek gözlerime.
bazı günlerim cehenneme dönecek.
seni arayacağım her yerde,
her tende,
her kalpte...
bulamayacağım.
olamayacağım sensiz.
sonra belki,
belkisi yok...
insan incindimiydi, düzelmiyor bir daha.
insan sevdimiydi, iflah olmuyor kalbi bir başkasıyla.
her günüm böyle mi olacak artık?
sensiz...
ben nasıl alışırım buna,
yokluğuna.
bir gece yarısı her zamanki gibi ara beni.
ansızın ara.
ben hatırlamayayım aradığını.
bilmeyeyim.
ama sen beni unutma.
ben unutamam çünkü seni...
nasıl gömerim seni kalbime,
nasıl herkesleştiririm?
bilmiyorum...
böyle sessiz gitme.
bari veda et bana.
son bir kez sarılayım varlığına.
bir daha asla benim olmayışlarına.
bir daha asla benim olmayacaklarına.
bir daha asla unutamayacaklarıma.
son bir kez sarılayım.
gitme.

yâr bu nasıl özlem,
yâr bu nasıl hasret.
dinmek bilmiyor,
açım, açıktayım.
örtebilir misin ta oralardan üzerimi üşürsem?
göz kapakların değer mi dudaklarıma bir gün?
geçmiyor bir gün içimi yakmadan.
hasretin geçmiyor dokunmadan.
dinmiyor özlemim.
şurama oturuyor bak,
tam şurama oturuyor.
kalbime oturuyor.
boğazımda düğümleniyor.
biliyorum;
sarmadan,
sarılmadan,
öpmeden,
doymadan,
doyamadan,
geçmeyecek.